Drawski Park Krajobrazowy położony jest w centralnej części Pojezierza Drawskiego i uchodzi za najstarszy i największy park Krajobrazowy województwa Zachodnio-pomorskiego. Według źródeł został utworzony 24 kwietnia 1979 roku. Jego powierzchnia wynosi prawie 41,5 tys. ha. Szczególny charakter Parkowi nadał krajobraz polodowcowy, wykształcony wskutek ostatniego zlodowacenia zwanego bałtyckim. Śladami lodowca są niewątpliwie wały moren czołowych, poprzecinane licznymi jarami i wąwozami. Tak charakterystyczny obszar Parku należy chronić, dlatego też podejmowane są liczne próby mające na celu zachowanie pierwotnego kształtu Drawskiego Parku Krajobrazowego. Ochrona Przyrody ma także za zadanie stworzenie warunków do rozwinięcia działalności naukowo-dydaktycznej oraz rozwoju turystyki krajoznawczej.
Wśród flory drawskiego parku znaleźć można rośliny pochodzenia arktycznego jak
i atlantyckiego. 25% obszaru Parku stanowią lasy, wśród których dominuje drzewostan bukowo-sosnowy. Wyróżnić można dwie postacie lasów bukowych. Uboższa warstwa nosi nazwę kwaśnej buczyny niżowej. Dominuje w niej buk, ale także domieszka grabu, sosny
i dębu. Najważniejszą postać tworzą jednak buki tworząc tzw. buczynę pomorską. Występuje ona na glebach gliniastych i gliniasto-piaszczystych na terenach Polski północno-zachodniej
i zachodniej, na których przeważa klimat oceaniczny. Buczyna pomorska stanowi jedno
z najważniejszych zbiorowisk roślinnych w okolicach Wyspy Bielawy i Czaplinka. Wyjątkowy urok lasu bukowego wykształtowany jest przez jego lokalizację na obszarach mocno pofałdowanych i nienadających się przez to pod uprawę.
Należy zaznaczyć, że informacje historyczne o lasach bukowych pochodzą
z 1784 roku. To właśnie wtedy w pozycjach wydawnictwa Brueggemanna znaleźć można interesujące zapisy informujące o fakcie zalesienia Wyspy Bielawa na jeziorze Drawskim przez buki aż do roku 1742, kiedy to nastąpiły intensywne prace polegające na karczowaniu lasu pod uprawy rolne.
Należy nadmienić, że Park obejmuje także 47 jezior, które zajmują ok. 10% całej jego powierzchni.
Swoim terytorium Drawski Park Krajobrazowy zajmuje teren trójkąta, pomiędzy Czaplinkiem, Złocieńcem i Połczynem Zdrojem. Warto zaznaczyć, że historycznie obszar ten stanowił przez wiele wieków pogranicze krain i organizmów politycznych.
Warto zaznaczyć, że na obszarze Parku Krajobrazowego zlokalizowano 247 zatwierdzonych pomników przyrody.
Obecnie w skład Parku wchodzi 7 rezerwatów przyrody: Dolina Pięciu Jezior, Jezioro Prosino, Jezioro Czarnówek, Torfowisko nad Jeziorem Morzysław Mały, Torfowisko Toporzyk, Zielone Bagna, Brunatna Gleba.
Należy nadmienić, że w końcu lat 60., a dokładnie w roku 1969 powstała bardzo oryginalna koncepcja utworzenia na wyspie skansenu wsi pomorskiej. W nim miały być zebrane, zachowane do czasów obecnych relikty historii wsi pomorskiej, a wśród nich dawne budownictwo wiejskie i urządzenia przydatne do produkcji rolnej. Realny zamiar utworzenia skansenu podkreśla podjęta przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie uchwała mimo zaawansowanych prac skansen jednak nie powstał.